Jutro reha a ja jestem w d@@pie Nie ćwiczyłam praktycznie w ogóle. Krzysiek nie będzie pocieszony. Powinnam, wiem. I w zasadzie takie było moje założenie, że po egzaminach biorę się pełną parą za ćwiczenia, ale ja swoje, a życie swoje. 
Niedziela - po szkole tzn koło 17.30 byłam w domu poszłam "oblać" egzaminy. Ćwiczenia raczej ręki niż nogi he he.
Poniedziałek - wolne od pracy, za to od rana biegałam po sklepach z siostrą. W założeniu było kupienie prezentów. W efekcie kupiłam jeden prezent dla mamy. Potem poszłam na spożywcze zakupy. Nogi a w szczególności stopy odmówiły mi posłuszeństwa. Ćwiczenia zminimalizowałam prawie do zera. 
Wtorek - pobudka o piątej, o szóstej siedzę w busie, a o siódmej zaczynam pracę. O piętnastej kończę w końcu odbieranie telefonów. Powrót do domku, a tam stęskniony facet który w zasadzie ostatnio ledwo mnie widuje, a ja po pół godzinie wymykam się. No tak, muszę jeszcze oddać nieudany zakup, a chwilę później kładę farbę na włosy przyszłej szwagierce. Oczywiście u niej zawsze się dobrze siedzi i dlatego wróciłam po 21.00. Tak więc i tego dnia w zasadzie liznęłam ćwiczenia.

Środa - dzisiaj totalna przesada. Zaraz po pracy poszłam z Kariną na zakupy. W efekcie mam wszystkie prezenty, ale padam na pysk. Przeszłam mnóstwo sklepów wszerz i wzdłuż. Nogi to szkoda słów, ale w zasadzie tylko stopy mnie bolą. Natomiast ból sprzed operacji mam nadzieję, że odszedł bezpowrotnie. Nie spodziewałam się że to taki komfort. I jak przed trzecią sierpniową operacją wolałabym nie żyć, tak teraz "carpe diem".
Każdemu z Was, moi drodzy czytelnicy, życzę byście cieszyli się każdą drobną przyjemnością zwykłego dnia. Z protezami żyje się rewelacyjnie i nawet śnieg dzisiejszy mnie nie przeraził, a napadało go naprawdę sporo.


Muszę zmienić końcówki w kulach, bo niestety bieżnik jest całkowicie zjechany. Nie kupuję żadnych zimowych końcówek, bo uważam to za zbędne, natomiast same gumy raz na rok zmieniam na pewno.